دانلود فیلم و سریال ایرانی

فیلم سینمایی تمارض

ژانر: اجتماعی

سال تولید:1395

تهیه کننده و کارگردان: مریم شفیعی

بازیگران:عبد آبست، وحید راد، مجید یوسفی، دانیال خجسته، شهرزادسیفی، اصغر پیران، جواد پورحیدری، جواد پولادی، علیرضا ساوه‌درودی، ایمان بسیم، حنانه شاهرخی، حسن جعفری، حسین جعفری 

خلاصه داستان:در فیلم تمارض سه مرد جوان در آخر هفته به منزل یک پیرمرد می‌روند...

درباره فیلم:

تمارض سه جوان به نام‌های عبد، وحید و آریس برای گذراندن پنج‌شنبه شب می‌خواهند به خانه دوستی  به نام “اسی” بروند که در این فیلم هر از گاهی از او به عنوان “پیرمرد” نیز یاد می‌شود.این شب‌نشینی سرانجام به جدال کشیده می‌شود و پس از نزاع میان دست‌کم دو تن از مهمانان با میزبان، همگی توسط ماموران پلیس دستگیر و به پاسگاه پلیس آورده می‌شوند. داستان در آبادان و خرمشهر رخ می‌دهد.تعریف داستان فیلم تمارض به سادگی ممکن نیست، چرا که روند آن به صورت خطی آغاز نمی‌شود. یعنی مخاطب نخست پس از  دستگیری این چهار تن و انتقال آنها به پاسگاه، به‌تدریج با شخصیت‌های فیلم تمارض آشنا می‌شود و از طریق توضیحات آنان به دیگر قضایا نیز پی می‌برد.داستان در برخی موارد حلقوی و دایره‌وار می‌شود، یعنی داستان در داستان بازگو می‌شود و روایتی که “اسی” درباره از دست دادن دخترش بازگو می‌کند، با داستان خود فیلم گره می‌خورد. در فیلم تمارض به اغلب موضوعات مهم (اگر بتوان این موضوعات را اصولاً مهم خواند) تنها اشاره‌ای می‌شود و توضیح بیشتری درباره آنها داده نمی‌شود، تو گویی که مخاطب از آنها پیشاپیش اطلاع دارد.به‌طور مثال این سه دوست در گمرگ کار می‌کنند، “اسی” پیش از ورود دوستان به منزلش مدعی می‌شود که مهمانانی دارد که آنها نیز از کارکنان گمرگ هستند، خود “اسی” نیز ظاهراً تاجر است.اشاره‌های پراکنده و مبهمی نیز به هم‌جنس‌گرایی “اسی” می‌شود که تبیین آنان به سادگی امکان‌پذیر نیست، استفاده از کلمات ویژه با بار معنایی مشخص و “دست‌مالی” کردن مهمانان از این جمله‌اند،  اما خواندن آوازی از التون جان این ظن را تقویت می‌کند.به مسائلی نظیر قاچاق کالا، مشروب‌خواری، مصرف مواد مخدر، دزدی، تصادف، لودگی، خشونت و غیره نیز تنها اشاراتی صورت می‌گیرد. هیچ داستان فرعی در فیلم به‌طور جدی پی‌گیری نمی‌شود، همه‌چیز آغازی دارد، اما  در میانه راه رها می‌شود. پندار پیش‌پاافتادگی روایت‌ها تمامی داستان فیلم و شخصیت‌های آن نیز را فرا گرفته است.فیلم می‌کوشد چند لایه بودن زندگی روزمره را نمایش دهد، اما از آنجایی که روایت‌پیش پاافتاده و تکراری است، تامل مخاطب را بر نمی‌انگیزد.تمارض بی‌شک فیلمی تقلیل‌گرایانه است. ازهمان دقایق اول مخاطب متوجه می‌شود که فضای فیلم شباهت زیادی به صحنه تئاتر دارد با این تفاوت که بر خلاف تئاتر، سرعت حرکت‌ها توسط دوربین معین و مشخص می‌شود.

بزودی